-
1 oświetlenie
oświetlenie [ɔɕfjɛtlɛɲɛ] nt -
2 światło
przy świetle gwiazd/księżyca im Licht der Sterne/bei [ lub im] Mondschein\światło dzienne Tageslicht ntsztuczne \światło künstliches Licht, künstliche Beleuchtung fpod \światło gegen das Licht, bei Gegenlicht2) autoświatła awaryjne Warnblinkanlage fświatła cofania Rückfahrscheinwerfer mświatła postojowe Standlicht ntświatła stopu Bremslicht ntświatła przednie [Front]Scheinwerfer mPl3) ( na skrzyżowaniu)8) przedstawiać kogoś/coś w korzystnym/niekorzystnym świetle jdn/etw in einem günstigen/ungünstigen Licht darstellen [ lub erscheinen lassen]zapalić komuś zielone \światło jdm grünes Licht gebenrzucić \światło na coś Licht auf etw +akk werfenujrzeć \światło dzienne ans Tageslicht kommen, an die Öffentlichkeit gelangenwydobyć coś na \światło dzienne etw ans Tageslicht befördern [ lub bringen]wyjść na \światło dzienne ans [Tages]Licht kommenw świetle czegoś im Lichte einer S. +gen
См. также в других словарях:
światło — n III, Ms. świetle; lm D. światłoteł 1. «promieniowanie elektromagnetyczne działające na oko ludzkie, wywołujące wrażenia wzrokowe, ułatwiające dostrzeganie i rozróżnianie przedmiotów, ich wielkości, kształtu, barwy i ruchu» Jaskrawe, oślepiające … Słownik języka polskiego
reflektor — m IV, D. a, Ms. reflektororze; lm M. y 1. «lampa elektryczna zawierająca zwierciadło wklęsłe, najczęściej paraboliczne, w którego ognisku umieszczone jest silne źródło światła, rzucające w określonym kierunku wiązkę mało rozchylających się… … Słownik języka polskiego
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
świeca — ż II, DCMs. świecacy; lm D. świec 1. «rodzaj pałeczki z parafiny, stearyny lub wosku z knotem w środku, służącej po zapaleniu jako sztuczne źródło światła» Świeca stearynowa, woskowa. Świeca kolorowa, ozdobna. Blask, błysk świecy. Ogarek, płomień … Słownik języka polskiego
zaćmić — dk VIa, zaćmiććmię, zaćmiććmisz, zaćmiććmij, zaćmiććmił, zaćmiććmiony zaćmiewać ndk I, zaćmićam, zaćmićasz, zaćmićają, zaćmićaj, zaćmićał, zaćmićany 1. «uczynić coś ciemnym, ciemniejszym, osłabić światło, blask czegoś, osłabić widoczność czegoś;… … Słownik języka polskiego
migot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. migotocie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybkie zmienianie się lub przerywanie światła, blask czegoś; skrzenie się, migotanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Migot żarówki,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
migotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, migoczę || migocę, migocze || migoce {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} emitować szybko zmieniające się lub przerywane światło, blask; skrzyć się, błyskać; także: być widocznym raz… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jasność — ż V, DCMs. jasnośćści 1. blm «światło, blask wysyłane przez źródło światła; intensywność światła, oświetlenia» Oślepiająca, wielka, promienna jasność. Jasność dnia. Mrużyć oczy przed jasnością słońca. ∆ fot. Jasność obiektywu «wielkość… … Słownik języka polskiego
pogasnąć — dk Vc, pogasnąćgaśnie, pogasnąćgasły, pogasnąćgasłszy «o wielu źródłach światła, ogniach itp.: przestać się palić, świecić; zgasnąć kolejno, jedno po drugim» Światła w oknach pogasły. Na ulicy pogasły latarnie. przen. a) «o wielu rzeczach:… … Słownik języka polskiego
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego
aureola — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. aureolali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} krąg światła wokół głowy osoby świętej, przedstawiony w rzeźbie i malarstwie chrześcijańskim w postaci złocistego otoku lub okrągłej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień